Hanefi mezhebine göre ihtiyaç olmaksızın vakit namazının farzı ile sünneti arasında konuşmamak daha uygundur (İbn Âbidîn, Reddü’l-muhtâr, II, 19). Şafiî mezhebine göre ise farz ile sünnet arasında secde yerini değiştirmek, değiştirilmez ise ikisi arasına kelamla fasıla koymak sünnettir (Remlî, Nihâyetü’l-muhtâc, I, 551-552). Peygamber efendimizin (aleyhissalatu vesselam) vakit namazın farzı ile sünneti arasında konuşmayı tavsiye etmesi de Şafiî mezhebinin görüşünün daha tercihe şayan olduğunu göstermektedir.