Mescid-i Haram’ın hac, umre, namaz ve itikâf gibi ibadetlerle ihya edilmesi yani bir diğer anlamıyla ihmal edilmemesi İslam dininin en önemli şiarlarından biridir. Bu bakımdan farz olan hac eda edilmiş olsa dahi Kâbe’nin âtıl kalmaması için her yıl bir grup Müslümanın bu vazifeyi yerine getirmesi farz-ı kifâyedir (Bâişen, Büşra'l-Kerîm, s.596). Müslümanlar yüzyıllar boyunca bu bilinç ve şuurla hareket etmiş bazı olağanüstü durumlar hariç Mescid-i Haram’ı ihya etmekten geri durmamıştır. Günümüzde Müslümanların nüfus oranı, maddi imkânları ve ulaşım kolaylığı nedeniyle Kâbe’nin ihmal edilmesi neredeyse imkânsız hale gelmiştir. Hatta Mekke’ye yapılan aşırı gidiş-gelişler hac günlerinde izdiham başta olmak üzere bazı olumsuz durumların ortaya çıkmasına dahi sebebiyet vermektedir. Bu nedenle başta Kudüs ve Filistin davası olmak üzere i‘lâ-yi kelimetullah için mücadele eden Müslümanlara maddi anlamda yardımcı olmak ikinci defa hac ve umre yapmaktan daha faziletlidir. Zira bu uğurda mücadele vermek ve gerekli desteği sağlamak farzken ikinci defa hacc ve umre yapmak sünnettir. Her halükarda sünnetten önce farz yerine getirilmelidir. Aynı hüküm, İslam dünyasında açlık ve yoksulluk çeken Müslümanlara yardımcı olmak ve olası ölümlerin önüne geçmek adına onlara gerekli maddi imkânı sağlamak için de geçerlidir. Mesele ecir bakımından da ele alınırsa farzın sevabının sünnetten yüksek olduğu unutulmamalıdır (Vehbe Zuhaylî, Fetâvâ Muâsıra, s.48-49).