Hz. Ali’den rivayet edildiğine göre Peygamber efendimiz (aleyhissalatu vesselam) Uhud savaşında müşriklere karşı ok atan Sa’d bin Ebî Vakkâs’a, “At ey Sa’d, anam babam sana feda olsun” demiştir (Buhârî, Edeb, 103, No:6184). Başka bir rivayette Hz. Peygamber (aleyhissalatu vesselam), aynı ifadeyi Zübeyr bin Avvâm için de kullanmıştır (Buhârî, Fedailü Ashabi’n-nebî, 13, No: 3720). Alimlerin çoğunluğu, bu ve benzeri rivayetlerden yola çıkarak “Anam babam sana feda olsun” cümlesinin Hz. Peygamber (aleyhissalatu vesselam) dışında herhangi birine kullanılmasının caiz olduğunu söylemiştir (Nevevî, Şerhü Müslim XV, 201). Çünkü bu cümlede gerçek anlamda bir feda etme söz konusu değildir. Kullanılmasındaki amaç, karşıdaki kişiye duyulan sevgi ve saygıyı ifade etmektir. Nitekim sahabe ve tabiinden de bu konuda birçok rivayet varit olmuştur (Beyhakî, Şuabü’l-îmân, III, 475).