Şafiî mezhebine göre çalışma imkânı olup kendi kişiliğine ve mesleğine uygun bir iş bulduğu halde çalışmayan kimse fakir olsa dahi kendisine zekât verilmez. Hanefî mezhebine göre ise nisap miktarı kadar fazladan herhangi bir mala sahip olan kimse zengin kategorisine girdiğinden zekât alamaz (Semerkandî, Tuhfetü’l-Fukahâ, I, 362). İlim okumak ve tedris etmekle meşgul olanlar bu hükümden müstesnadır. Yani ilimle iştigal ettikleri için çalışmasalar dahi fakir olmaları durumunda kendilerine zekât verilebilir (Şirbînî, Muğni’l-Muhtâc, V, 314). Erkek çocuk 15 yaşını tamamlayıp bâliğ olduktan sonra geçimiyle kendisi mesuldür. Binaen aleyh; ilim talep ediyorsa geçimini sağlamak için çalışmaması zekât almasına mâni değildir. Bununla beraber Müslümanlar, yalnız bununla yetinmeyip ellerinden geldiğince sadaka ve infakla ilim talebelerine ve ilgili kurumlara yardımda bulunmalıdır.