Herhangi bir karşılık beklemeksizin, kullanılmak üzere birine verilip sonradan geri alınan eşyaya ödünç ya da fıkıhtaki adıyla ariyye/iğreti denir. Şafiî mezhebine göre ödünç alınan mal izin verilen amaca uygun kullanıldığı esnada herhangi bir zarara uğrarsa bunu tazmin etmek zorunlu değildir. Ancak izin verilen alanın dışına çıkıldığında veya kullanırken değil de bekletildiği esnada zarar görür veya telef olursa o günkü değeri üzerinden tazmin edilmesi gerekir. Hanefî mezhebine göre ödünç alan kimse malı koruma veya kullanma hususunda herhangi bir taksiratta bulunmamışsa meydana gelen zararı tazmin etmez. Ancak malı koruması gereken yere değil de telef olma ihtimalinin bulunduğu bir yere bırakırsa veya kullanırken taksirde bulunursa meydana gelen zararı karşılaması gerekir (Zuhaylî, el-Fıkhu’l-İslamî, VI, 736-737).