Kadınlara verilen mehrin, yararlanması mübah olan (mütekavvim) mal veya bunlar karşılığında elde edilen bir menfaat olması gerekir (Şirbînî, Muğni'l-Muhtâc IV, 277). Erkeğin Kur'an-ı Kerîm’den bazı sureleri veya hadis ve duaları ezberlemesi mehir yerine geçmez. Zira bu durumun ne mal ne de menfaat olarak kıza bir faydası yoktur. Nikah öncesi bu tür şartların konuşulması kızın mehir hakkını düşürmez, kendisine mehr-i misl verilir. Ancak kıza, evleneceği erkeğin Kur’an veya İslamî ilimlerden birini öğretmesi mehir yerine geçebilir (el-Mevsûatü'l-Fikhiyyetü'l-Kuveytiyye XXXIX, 157).