Mâlî ve bedenî olmak üzere iki çeşit yemin kefâreti vardır. Mâlî olan; yedirme veya giydirmedir. Bedenî olan ise üç gün oruç tutmaktır. Mâlî olanı verme imkânı olanın bedeni olanı yapmasıyla kefaret yerine gelmiş olmaz. Şafiî mezhebine göre ayette geçen yedirmeden maksat 10 fakirin her birine en az bir müdd (yaklaşık 600 gram) kuru gıda verilmesidir. Hanefilere göre ise her bir fakire iki müdd ağırlığında buğday veya bunu alacak kadar para ya da onları sabah akşam olacak şekilde doyurmaktır. Dolayısıyla maddi anlamda buna güç yetirenler oruç tutarak kefareti yerine getirmiş olmaz (Semerkandî, Tuhfetü’l-Fukahâ, II, 347). Konuyla ilgili bir başka mesele de şudur; mâlî kefaretlerde önce yeminin bozulması şart değilken bedenî olanında önce yeminin bozulup sonra orucun tutulması gerekir (İbnu'n-Nakîb, Umdetü's-Sâlik, s.368).