Kur’an-ı Kerim’i okuyup ezberlemek, kendisinde ecrin ve mükâfatın bulunduğu en hayırlı amellerden biridir. Hadis-i şeriflerde varid olduğu üzere Kur’an ahirette dile gelip Allah Teâlâ’dan kendisini okuyanlara şefaat etmeyi talep edecektir (Heytemî, ez-Zevâcir, I, 326). Kur’an’ı hıfzettikten sonra unutmanın haramlılığıyla ilgili hadisler varid olmakla birlikte sıhhatleriyle ilgili farklı görüşler bulunmaktadır. İslam alimlerinden Kur’an ezberini unutmanın günah olduğunu söyleyen birçok kişi bulunmaktadır. Hatta bunlardan bazıları bunu kebâir kategorisinde değerlendirmiştir (İbn Hacer, Fethu’l-Bârî, IX,108). Ancak unutmanın sebebi ve bununla neyin kastedildiğiyle ilgili farklı görüşler bulunmaktadır. Kimi alimler, haramlılığı, mazeret olmaksızın; tembellik ve ilgisizlik nedeniyle unutmaya bağlarken kimileri ise unutmaktan kastın amel etmemek; emir ve nehiylerine ilk başta uyup sonradan vazgeçmek şeklinde yorumlamıştır (ez-Zevâcir, I, 201). Bu ihtilafa rağmen, unutan kimsenin "unuttum" değil de "unutturuldum" demesi sünnettir.