Peygamberin (aleyhissalatu vesselam) Hz. Ali ile Fâtıma annemizden doğan torunları ve bu soydan gelenler başta olmak üzere, Şafiî mezhebine göre Haşimoğulları ile Muttaliboğulları Hanefilere göre ise yalnız Haşimoğulları zekât hususunda ehl-i beyt kapsamına girmektedir. Efendimiz (aleyhissalatu vesselam) bir hadisinde şöyle buyurmuştur: "...Zekât, Muhammed'e Muhammed'in akrabalarına da gerekmez; o insanların kiridir...” (Müslim, Zekât, 167, No: 1072). Yine bir başka hadiste Allah Resulü (aleyhissalatu vesselam) “ganimetin 1/5’inde size yetecek kadar mal vardır” (Taberânî, el-Mu'cemü’l-Kebîr, XI, 217, No: 11543) diyerek ehl-i beyt mensuplarının zekât yerine ganimetten pay almaları gerektiğine vurgu yapmıştır. Şafiî fakihlerin büyük çoğunluğu ehl-i beyte ganimetten pay verilmezse dahi zekât alamayacakları görüşünde olmakla birlikte içlerinden bazıları bu durumda zekât alabileceklerini belirtir (Saîd Bâişen, Büşrâ’l-Kerîm, s.529-530). Konuyla ilgili iç ihtilaf diğer mezheplerde de bulunmaktadır. Aralarında Yusuf el-Karadâvî’nin de bulunduğu muasır alimler, günümüzde ganimet payı olmadığı için ehl-i beyte zekât verilebileceği görüşünün daha münasip olduğunu belirtir (Karadâvî, Fıkhu’z-Zekât, s.613). Aynı detay farz olan nezir, kefaret ve fidye için de geçerlidir (Melîbârî, Fethu'l-Muîn, II, 387).