Birbirlerine yabancı karşı cinslerden birinin diğerinin cenazesini yıkaması caiz değildir. Mahrem birilerinin bulunmaması durumunda teyemmüm aldırılır. Mahrem birileri olsa dahi vefat edeni aynı cinsteki kişilerin yıkaması daha evladır. Kocanın vefat etmesi durumunda eşinin onu yıkaması ittifakla caizdir. Vefat eden kadın ise cumhura göre kocası kendisini yıkayabilirken Hanefî mezhebine göre yıkayamaz (Şirbînî, Muğni'l-Muhtâc, c.2, s.202; Semerkandî, Tuhfetü’l-Fukahâ, I, 298; İbn Rüşd, Bidâyetü’l-Müctehid, s.221). Konuyla ilgili cumhurun delili, Peygamberin (aleyhissalatu vesselam) Hz. Aişe validemize hitaben, “sen benden önce vefat edersen seni yıkar, kefenler, cenaze namazını kılar ve defnederim” hadisi ile (İbn Mâce, Cenâiz, 9, No: 1465; Ahmed bin Hanbel, el-Müsned, XXXXIII, 81, No:25908) Hz. Ali (radiyallahu anh) ve Esma'nın (radiyallahu anha) vefat eden Hz. Fatıma annemizi yıkadıkları rivayetidir (İbnü’l-Esîr, Üsdü’l-Ğâbe, VII, 216).