Kişi maddi durumu yerinde olmayan babasına bakmakla mükelleftir. Baba ihtiyacı kadar, çocuğunun malından alabilir. Konuyla ilgili rivayet edilen hadislerde; şahsi malıyla ilgili babasıyla problem yaşayan bir sahabiye Allah resulü (aleyhissalâtu vesselam) “Sen ve malın babana aitsiniz. Şunu bilin ki, evlatlarınız kazançlarınızın en temizlerindendir. Öyleyse evlatlarınızın kazançlarından yiyin.” diye buyurmuştur (Ebu Dâvud, İcâre, 78, No: 3530). Muhaddisler, hadiste geçen “sen ve malın babana aitsiniz” sözünün mutlak manada değil babanın maddi durumunun yerinde olmadığı haller için geçerli olduğunu belirtmiştir. Maddi durumu yerindeyse çocuğunun malını alamaz (Sehârenfûrî, Bezlü’l-Mechûd, XI, 256). İslam’da büyüğün mülkiyet hakkı olduğu gibi küçüğün hatta doğmamış çocuğun dahi mülkiyet hakkı bulunmaktadır. Dolayısıyla yukarıda geçen hüküm sadece büyük çocuklar için değil küçük çocuklar için de geçerlidir. Yani bir baba, özel mülkiyeti bulunan küçük yaştaki çocuğunun malını ancak onun maslahatı için kullanabilir ve ancak ihtiyaç durumunda kendisine harcayabilir.