Efendimiz (aleyhissalâtu vesselâm) şöyle buyurmuştur: Oruçlunun (açlıktan dolayı değişen) ağız kokusu Allah nezdinde, misk kokusundan daha hoştur (Buhârî, Savm 9, No: 1904). Hadis-i şerifte, ağız kokusu nedeniye oruçlu kimsenin Allah Teâlâ'ya olan yakınlığına vurgu yapılmıştır.

Şafiî ve Hanbelî mezhebine göre oruçlu kimsenin öğleden sonra misvak kullanması mekruh, öğleden önce kullanması ise sünnettir. Zira öğleden sonraki ağız kokusu, uzun süre ağza bir şey girmediğindendir. Dolayısıyla açlıktan kaynaklanan bu kokuyu misvakla gidermek mekruhtur. Öğleden önceki ağız kokusu ise çoğunlukla uykudan veya sahurda yenilen yiyeceklerin kalıntısından kaynaklanmaktadır. Dolayısıyla bu kokuyu gidermek amacıyla misvak kullanmak mekruh değildir. Aynı durum gün içerisindeki uyku nedeniyle ağzı kokan kişi için de geçerlidir. Yani öğleden sonra dahi olsa uyku nedeniyle kişinin ağzı kokarsa misvak kullanmak mekruh olmaz. Yukarıda zikredilen hükümler farz başta olmak üzere bütün oruç çeşitleri için geçerlidir. Diğer mezheplere göre kişi oruçlu da olsa oruçsuz da olsa her vakitte misvak kullanması sünnettir (Hısnî, Kifâyetu'l-Ehyâr s.40; el-Fıkhu`l-İslâmî ve Edilletuhu I, 391-392).

Oruçlu kimse misvak kullanırken parçacıkları ve tadı değişmiş olan tükürüğü yutmamaya dikkat etmelidir.