Peygamberin (aleyhissalâtu vesselâm) uygulamalarından da anlaşıldığı üzere zaruret olmaksızın bir mezara birden fazla ölüyü defnetmek caiz değildir. Ancak ölülerin çok olması gibi bir mazeret varsa -aralarına toprak vb. bir engel bırakmak kaydıyla- aynı mezara birden fazla kişi defnedilebilir. Nitekim Allah Rasûlü (aleyhissalâtu vesselâm) Uhud’da şehit olan sahabileri ikişer üçer kişi olarak aynı mezara defnetmiştir (Nevevî, el-Mecmu’, VI, 283). Fâkihler, ancak cesedin et ve kemik kalmayacak şekilde tamamen çürüyüp toprak haline gelmesi durumunda başka bir ölünün aynı mezara defnedilebileceğini veya o topraktan istifade edilebileceğini caiz görmüştür. Aksi takdirde vefat eden kişi için yeni kabrin kazılması gerekir. Olur da eski mezar bir miktar kazıldıktan sonra kemikler görünürse tekrardan kapatılır. Ancak tamamen kazıldıktan sonra ortaya çıkar da yeniden mezar kazmak meşakkatli olursa kemikler bir köşeye bırakılıp vefat eden kişi buraya defnedilir (Nevevî, Ravdatü’t-Tâlibîn, II, 168).